^{بگذاز سکوت قانون زندگی من باشد}

^{وقتی واژه ها درد را نمی فهمند}

کاش هرگز در محبت شک نبود

تک سوار مهربانی تک نبود

کاش بر لوحی که بر جان و دل است

واژه تلخ خیـــــــــــــــــــانت حک نبود

بعضی وقتا کسی رو نداشته باشی بهتره ، باور کن بعضیا تنهاتر می کنند؟......

زندگیم پر از عزابه

این سوالم بی جوابه

از زمونه چی کشیدم

گریه کردنم محاله

راه رسم عاشقی نیست

همیشه تو گریه موندن

زندگی مات و سیاهه

بیصدا در خود شکستن

زبیم و رنج نامردی دگر دردی نمیبینم

مزن لاف مروت را مه من مردی نمیبینم

منم آن موج سرگردان به ساحل میرسم زیرا

درون موج دریا ها عقب گردی نمی بینم

ای فلک گر من نمیزادی اجاقت کور بود

من که خود راضی به این خلقت نبودم زور بود

من که باشم یا نباشم کار گردون لنگ نیست

من بمیرم یا بمانم که کسی دلتنگ نیست؟....

دلم کمی هوا میخواهد............اما در سرنگ؟!!!!!...

نفس میکشم تا بجای مرده ها خاکم نکنند؟

دیگر چیزی نپرس...............

حافظا دیدی که کنعان دلم بی ماه شد

عاقبت با اشک آه کوه امیدم آه شد

گفته بودی یوسف گمگشده باز آید ولی

یوسف من تا قیامت هم نشین ماه شد

اگر یقین داریم که روزی پروانه میشویم

بگذار زندگی هر چه می خواهد پیله کند.

حاصل سبز ترین باور من

برگ زردی ست که از لای ورق های دلم میریزد

مانده ام سخت غریب

دیگر از سبز ترین حادثه ها می ترسم

مترسک گفت ای گندم تو گواه باش که مرا برای ترساندن آفریدند؟

اما من عاشق پرنده ای بودم که از ترس من از گرسنگی مرد؟؟؟؟؟

گذشته در چشمانم مانده است

عبور ثانیه ها ی رد شده در تمام نگاه هایم مشهود است

چشمانت را با شقاوت تمام به روی حقایق بستی

صبور میمانم و بی تفاوت می گذرم

که نفهمی هنوز هم دوستت دارم

دیروز همسایه مان از گرسنگی مرد

در عزایش گوسفندها سر بریدند

عمریست در شب چشم هایت،گیر انداخته ای، دلم را، حالا پر میدهی که برو؟

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد

در دام مانده باشد صیاد رفته باشد

دیگر صدای تیشه از بیستون نیامد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط هومان09385735340 در 19:59 | |